Stan wyjatkowy

Wojna, nawet gdy oficjalnie sie konczy, trwa w ludziach nadal. Wojenna destrukcja staje sie poczatkiem zmian nie tylko granic panstw, ustrojow, ale takze ludzkich charakterow. Kaze nam stanac przed wyborami, do ktorych zadna inna sytuacja nas nie przygotuje. O tym wlasnie traktuje Stan wyjatkowy Piotra Guzego. Dlaczego walczac o wolnosc ojczyzny jako zolnierz Armii Krajowej, przez wladze Polski Ludowej uwazany jestem za bandyte? Czy bedac w obozie, powinienem ratowac za wszelka cene siebie samego, czy raczej siebie poswiecic dla wcale niepewnego ocalenia wspolwiezniow? Jak zyc wsrod mnostwa stalinowskich ohydztw? Jak poradzic sobie, przede wszystkim psychicznie, z niechcianym spadkiem nieludzkich czasow? Piotr Guzy, prowadzac pozornie chaotyczna narracje - bo o tego typu sprawach nie da sie mowic prostymi zdaniami - pozwala czytelnikowi szukac odpowiedzi na postawione powyzej pytania. Sposob, w jaki autor przedstawia obrazy z powojennego zycia rodziny inteligenckiej, czyni wrecz odbiorce uczestnikiem opisanych zdarzen. Ksiazka ta jest uwazana przez samego autora za jego najlepsza powiesc. W 1968 roku londynskie "Wiadomosci" wyroznily Stan wyjatkowy jako najwybitniejsza ksiazke pisarza polskiego wydana na emigracji.