Güldehun

Oysa ben babami gömmüstüm gönlümdeki mezara. Bayram sabahlarinda yanimdaydi, futbol maclarini beraber izliyorduk, ilk formami o almisti mesela, ergenlik dönemimde kimselere diyemedigim sikintilarimi ilk ona acmis, ondan destek almistim. Ben soruyordum, hic tanimadigim babam cevap veriyordu gönlümün derinliklerinden. Bir cocuk neler yapmak istiyorsa babasiyla ben hepsini yapmistim rüyalarimda. Bir aksam elinde bisikletle dönmüstü isten, tekerleginin jantlari günes gibi parlayip gözleri alan... Bir sabah kapinin önündeki arabamizi yikamak icin uyandirmisti yanagimdan öperek ve bir sabah o hic alamadigim uzaktan kumandali arabayi almaya götürüyordu carsinin en büyük oyuncakcisina beni. Ben babami rüyalarimda yasamistim doyasiya. Bu rüyalar böyle sürüp giderken kabusa uyanmak niye Ahmet GÜNGÖREN Güldehun koymussunuz adimi. Cicegi yere bakan, boynu bükük Güldehun... Rengi kipkirmizi, kara kisa inat cicek acan Güldehun... Soldu ciceklerim baba Bükük boynumun altinda ezildi filizim.Hayat bir mahkeme kurmus, her animda beni sorguluyor sanki. Her seferinde suclu baskalari olmasina ragmen bana veriyor müebbedini cefanin. Savunanim yok, hükmüm bükük boynumda... Ve sen tek sahidiyken ömür cilemin, yalana sahadet ediyorsun durmadan. Baba diyen dilimden ne istedin Neden sildin lügatimden seniBu mektup sana vedamdir baba Bu an senden vazgecme animdirAhmet Ögretmen ve Güldehun... Ikisi de acilarina acmistir gözlerini ve her ikisi de en yakinlarindan görmüstür cefanin en beterini. Hayat mücadelesinin galibi, bu iki yarali yürek olabilecek mi acaba