Oczy Ireny

"Oczy Ireny" Jeana Raspaila to wspaniala opowiesc, ktora mozna by nazwac "romansem metafizycznym". Rozgrywa sie ona w przepieknych bretonskich plenerach, pelnych wrzosowisk, ostrych klifow, cichych zatok i rozhukanego morza. Swoj tajemniczy urok powiesc ta zawdziecza dwom kobietom: Irenie, zielonookiej blondynce, oraz Aldzie, brunetce o pieknym spojrzeniu blekitnych oczu. Uosabiaja one dwa przeciwne zywioly, jak woda i ogien, dzien i noc, Bog i Diabel... Ale czy pod koniec XX wieku ktos jeszcze wierzy w diabla? I czy Zly moze przybrac postac pieknej kobiety, ludzaco podobnej do dziewczyny z portretu Belliniego? Jaki moze byc zwiazek miedzy figurka ze sredniowiecznej wiezy zegarowej a zielonooka dziewczyna, ktora pewnego dnia pojawia sie na bretonskim wybrzezu? I dlaczego pewien benedyktynski mnich po 30 latach porzuca swoj klasztor, by zamknac sie w samotnej latarni morskiej? W tym poruszajacym dziele, ktore troche niespodziewanie wyszlo spod piora Jeana Raspaila, czuje sie radosc zycia i temperament pisarza, ktory potrafi mieszac marzenie i rzeczywistosc. Ci, ktorzy znaja jego ksiazki, dobrze to wiedza. Tym, ktorzy jeszcze ich nie znaja, zyczymy radosci ich odkrywania.