O cervo na torre

Segundo as propias declaracións do autor:Eu decateime de que o meu era escribir sempre o mesmo libro, un libro composto de moitos libros que en verdade son só capítulos. Este ", capítulo ", é distintodos outros en bastantes cousas. Por exemplo nas estratexiasnarrativas, no uso inevitable do presente histórico, na complexidadedunha narración que pretendín disimular baixo unha forma de contaraparentemente sinxela, fácil de ler. Pero por enriba de todo hai unhaunidade poética profunda, principalmente con Galván en Saor, con Vidas senlleiras, e mesmo co meu último libro de poemas, Canta de cerca amorte.Cando a defensa da verdade social, a lealdade entre as persoas e a capacidade de entrega a calquera causa que vaia máis alá doinmediato interés persoal non está de moda, Darío Xohán Cabana fainosvolver a ollada cara un tempo ideal no que os colectivos humanosrecuperan as formas de traballo que respetan a natureza, ou son quende se uniren para loitar contra concepción s perversas do mundo.Unhafermosa historia que aposta valentemente pola posibilidade da utopía,polo triunfo dos ideais... que rescata e recupera nestes momentos asideas básicas de fraternidade, de liberdade e igualdade, que foronestandarte da Revolución francesa. (Xulia Díaz, COPE)o cervo na torreabre para o lector un territorio narrativo vasto e xeneroso,caracterizado polo vigor con que Darío Xohan Cabana sabe dotar o verbo de vida literaria plena, fermosa e singular.Estamos diante dunha obra que engaiola ó lector dende o principio, que prende nun e que non nos permite acougo ata que non chegamos á fin. E que o fai demostrándonos a todos a forza expresiva e a grade riqueza da lingua galega, coa que nos vai metendo dun xeito transparente, cristalino, por un mundofantástico. (Xulia Díaz, COPE)