Czynnik religijny w polityce wewnatrzpanstwowej i miedzynarodowej na przelomie drugiego i trzeciego tysiaclecia

Przemiany zachodzace we wspolczesnym swiecie sklonily autorow niniejszej publikacji do refleksji nad znaczeniem czynnika religijnego w polityce wewnatrzpanstwowej i miedzynarodowej na przelomie drugiego i trzeciego tysiaclecia. Paradygmat sekularyzacji stanowi teoretyczne i analityczne narzedzie, za pomoca ktorego w naukach humanistycznych i spolecznych badane sa relacje miedzy religia i nowoczesnoscia, w tym miedzy religia i polityka. Przez ten pryzmat dokonuje sie ocen sytuacji w roznych kregach kulturowo-cywilizacyjnych. Jak sie wydaje, w zwiazku z nasileniem procesow globalizacyjnych na przelomie drugiego i trzeciego tysiaclecia mamy do czynienia zarowno z probami kontestacji tego, co nazywamy sekularyzacja, jak i z nowymi zjawiskami, ktore nie powinny umknac uwadze politologow. Namysl badawczy jest skierowany na te procesy (oraz ich interpretacje), ktore zawazyly na miejscu religii we wspolczesnym swiecie i zwiazanych z nim dylematach. Dyskutowane sa miedzy innymi takie zagadnienia jak wyodrebnianie sie i funkcjonowanie rozmaitych form religii publicznych oraz ich skutki spoleczne i polityczne; wspolczesny fundamentalizm religijny; ideologia dzihadyzmu; czynnik religijny jako narzedzie mobilizacji i legitymizacji w sferze polityki wewnatrzpanstwowej i miedzynarodowej; czynnik religijny w kontekscie bezpieczenstwa wewnetrznego i miedzynarodowego; czynnik religijny jako stabilizator/zagrozenie dla systemow demokratycznych.